Το σύστημα σχεδίασης της Uber, γνωστό ως Base, έχει διαγράψει μια αξιοσημείωτη πορεία, καθώς εξελίχθηκε για να ανταποκριθεί στις ανάγκες ενός παγκόσμιου τεχνολογικού γίγαντα. Η ανάπτυξή του ανέδειξε προκλήσεις και πολύτιμα διδάγματα, τα οποία παρουσιάζουν ενδιαφέρον για οποιονδήποτε ασχολείται με τον σχεδιασμό συστημάτων μεγάλης κλίμακας.
Η Αρχική Πρόκληση
Αρχικός στόχος του Base ήταν η δημιουργία ενός ενοποιημένου συστήματος σχεδίασης, ικανού να υποστηρίξει τόσο το Base Mobile όσο και το Base Web. Ωστόσο, η πολυπλοκότητα των πλατφορμών, με τις διαφορετικές ανάγκες και πλαίσια εργασίας τους, απαιτούσε μια συνεκτική στρατηγική που να διατηρεί την ευελιξία χωρίς να θυσιάζει τη συνοχή.
Το Ζήτημα της Πολυπλοκότητας
Η ομάδα του Base αρχικά θεώρησε ότι η επιτυχία μετριόταν από το πλήθος των στοιχείων στη βιβλιοθήκη. Μέσα από την ανάπτυξη δεκάδων στοιχείων ανά πλατφόρμα, σύντομα κατέστη σαφές ότι η προσέγγιση αυτή οδηγούσε σε περιττές επαναλήψεις, ασυνέπειες και αυξανόμενη πολυπλοκότητα.
Αυτές οι προκλήσεις δεν είναι μοναδικές. Στη βιομηχανία σχεδίασης συστημάτων, υπάρχει μια σαφής στροφή προς την απλοποίηση και τη δημιουργία βιώσιμων συστημάτων, αποφεύγοντας τη μη ελεγχόμενη επέκταση.
Επανεξετάζοντας την Προσέγγιση
Για να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες, η ομάδα υιοθέτησε μια νέα στρατηγική βασισμένη σε τέσσερις αρχές:
- Αυτονομία: Μείωση της εξάρτησης από εξωτερικές ομάδες.
- Διαχειρισιμότητα Κώδικα: Αποφυγή υπερβολικά σύνθετων λύσεων.
- Βιώσιμη Υιοθέτηση: Ενσωμάτωση στοιχείων με εύκολο τρόπο μετάβασης.
- Ισορροπημένη Ανάπτυξη: Εστίαση σε αναγκαίες βελτιώσεις χωρίς περιττή πολυπλοκότητα.
Συνθετότητα με Ισορροπία
Μια βασική παρατήρηση ήταν ότι η υπερβολική ευελιξία συχνά οδηγεί σε περίπλοκες και δύσχρηστες λύσεις. Για παράδειγμα, η υπερφόρτωση του στοιχείου “κάρτας” με πολλές παραλλαγές το έκανε δυσκίνητο. Η απάντηση ήταν η συνθετότητα, μια προσεκτική ισορροπία μεταξύ προσαρμοστικότητας και ευχρηστίας.
Η ομάδα υιοθέτησε τρεις κύριες μεθόδους εξατομίκευσης:
- Παραλλαγές: Συνεπείς λειτουργίες, αλλά ευάλωτες σε πολυπλοκότητα αν υπερφορτωθούν.
- Προσαρμοσμένα Σημεία Περιεχομένου: Για μεγαλύτερη ευελιξία.
- Υπερκαλύψεις: Για ειδικές περιπτώσεις που απαιτούν συγκεκριμένες λύσεις.
Απλοποίηση και Ενοποίηση
Ένα κρίσιμο βήμα ήταν η αντιμετώπιση στοιχείων με παρόμοιες λειτουργίες αλλά διαφορετικούς κωδικούς, όπως τα List Item και Accordion ή τα Message Card και Card. Αυτές οι περιπτώσεις έδειξαν την ανάγκη για ενιαία μοντέλα διάταξης.
Η έλλειψη κοινής βάσης κώδικα ανάμεσα σε στοιχεία όπως τα Text Fields, Selects και Search Fields, παρά τη χρήση κοινής οπτικής γλώσσας στο Figma, ανέδειξε την ανάγκη για επαναχρησιμοποίηση μέσω μοντέλων διάταξης.
Μοντελοποίηση Διάταξης
Η προσέγγιση της επαναχρησιμοποιούμενης μοντελοποίησης διάταξης απέδειξε την αξία της, μειώνοντας τις επαναλήψεις και αυξάνοντας την αποδοτικότητα. Η υιοθέτηση κοινών δομών για στοιχεία εισαγωγής αποτέλεσε τη βάση για αυτήν τη στρατηγική.
Μελλοντική Εξέλιξη
Το σύστημα Base πλέον εστιάζει στη βελτίωση σύνθετων στοιχείων και στην ενίσχυση της χρηστικότητας του API. Η προσέγγιση αυτή δείχνει πώς ένα καλά σχεδιασμένο σύστημα μπορεί να προσαρμόζεται στις ανάγκες της ανάπτυξης, παραμένοντας εύχρηστο και συνεκτικό.
Το Base αποτελεί υπόδειγμα για το πως ένα σύστημα σχεδίασης μπορεί να εξελίσσεται, διατηρώντας την ισορροπία μεταξύ πολυπλοκότητας και ευελιξίας.
